maandag 6 juni 2011

Verslag 5: Concert Taylor Swift

Taylor Swift: 'Speak Now Tour'


Opening concert + 'Sparks Fly'
(niet door mij gefilmd)


Informatie.

Taylor Swift is op 13 december 1989 geboren in Pennsylvania. Ze is een amerikaanse country zangeres en in Nederland werd zij bekend door haar single 'Love Story'. In België was dat anders, daar was haar eerste grote hit 'You Belong With Me'. Ze acteert ook wel eens in films en ook in haar eigen videoclips.
Ze is geboren als de dochter van Andrea en Scott Swift. Haar moeder is erg betrokken bij haar dochters succes en is natuurlijk erg trots, daarom gaat zij altijd (of meestal) mee naar haar dochters concerten.
Taylor Swift is opgegroeid op een boerderij waar kerstbomen worden gekweekt. Ze begon op haar tiende met optreden op karaoke feesten, ze deed mee aan wedstrijden en was ook te zien op verschillende festivals. Een andere hobby van haar is schrijven, ze heeft ooit een boek van 250 pagina's geschreven maar deze is nooit uitgegeven.
Ze schrijft haar liedjes normaal allemaal zelf, ze doet inspiratie op uit haar eigen leven en wat zij allemaal heeft mee gemaakt. Het zijn vaak romantische liedjes of zogenaamde 'break-up songs', omdat ze zelf verschillende relaties achter de rug heeft en die zijn niet zonder pijn over gegaan. Wanneer Taylor iets meemaakt in haar leven schrijft ze er al snel een liedje over en vaak komen er dan ook emotionele en mooie liedjes uit.
Ze heeft bijvoorbeeld een relatie gehad met John Mayer, Taylor Lautner en Joe Jonas.

Het concert

Het concert was in Ahoy, Rotterdam. We stonden al 7 uur van te voren in de kou te wachten voor Ahoy. Tijdens het wachten arriveerde de tourbus waar de fans natuurlijk meteen heen gingen rennen. Ik ging samen met Yancy en Michelle naar dit concert. Michelle wachtte in de rij terwijl Yancy & Ik naar de bus renden om misschien Taylor Swift zelf te zien die uit de bus zou stappen. De sfeer was erg gezellig, haar liedjes werden gezongen door de fans en bijna iedereen zong wel mee. De bandleden kwamen uit de bus en iedereen kreeg een guitar-pick, met een foto van Taylor erop. Later kwam Taylor Swift dan zelf de bus uit, maar ik was weer terug naar de rij omdat ze hekken gingen neerzetten en als je niet op tijd terug stond op je plek moest je waarschijnlijk weer achteraan aansluiten. Wij stonden al best vooraan in de rij, en toen de hekken en deuren open gingen renden we zo snel mogelijk naar de zaal. We waren één van de snelste en daardoor eindigden we al snel vooraan. We konden alles zien, het podium was groot en de instrumenten stonden al klaar. Er was een keyboard achteraan, er waren microfoons, een piano, en later kwamen dan natuurlijk de bandleden met de gitaars.
Er ging een camera rond die de hele tijd filmde wat Taylor deed en dat beeld verscheen dan soms groot op de achtergrond waar een scherm hing. Op dit scherm verschenen ook leuke details en het was als het ware een mooie achtergrond die paste bij de liedjes die ze zong. Hier is daar een voorbeeld van;



Het concert was goed opgebouwd, er was een goede afwisseling van liedjes en het bleef bij elk liedje leuk om naar te kijken/luisteren. Ook veranderde Taylor om de paar liedjes van kleding, bij elk liedje waren er andere special-effects en op het einde was er natuurlijk ook confetti. Een aantal van haar liedjes waren langer dan andere, en soms deed ze er ook nog een stukje van een liedje doorheen die eigenlijk iedereen wel kent. Dit was altijd een leuk moment omdat het publiek dan nóg harder ging meezingen. Sommige mensen zouden gek worden van het zingen of het harde gegil van fans, ik vind het juist geweldig.
De liedjes waren natuurlijk vooral solo, omdat het een solo zangeres is. Maar er waren ook nog 2 andere dames, zij waren achtergrondzangeressen. Die zongen vaak dus ook mee. Soms als Taylor iets anders aan ging trekken backstage, was er een gitaarsolo of gewoon een stukje muziek van één van haar liedjes of het werd geimproviseert. Zo werd de show nooit saai.
Haar muziek kan je wel bij de country genre plaatsen. Het is niet zo dat het alleen maar country is achter elkaar, natuurlijk zijn er ook wel andere invloeden in te herkennen. Sommige muziek is vrolijk, andere is wat minder vrolijk maar dan gaat het ook om een minder vrolijk onderwerp. Welke kenmerken mij het meest opvallen waren toch wel de gitaarsolo's, waarin je toch wel het echte country genre kon herkennen.
De liedjes hebben niet zozeer een verband met elkaar, ze liepen ook niet in elkaar over want na een liedje nam Taylor meestal even de tijd om naar het enthousiaste publiek te luisteren en daarvoor dan ook te bedanken. Ze probeerde ook nog een beetje Nederlands te praten door 'Hallo Holland' of iets in die richting te zeggen, en daardoor zie je dan weer dat de artiest tijd heeft genomen om toch een klein beetje van de taal te bekijken. Het is altijd leuk als een bekende artiest uit Amerika komt naar ons kleine (natte, koude) land en dat ze toch een leuke tijd hebben hier. De sfeer bij dit concert was gezelliger dan mijn vorige concert, waar de fans elkaar bijna aanvielen om een betere plaats te krijgen. Deze fans waren aardig en ik vond het daarom erg leuk. Er waren alleen wel veel meisjes die flauw vielen door de hitte of doordat ze niet genoeg gegeten hadden, deze meisjes moesten dan steeds naar voren worden 'getilt' over het hekje die het publiek tegenhield van het podium. Tijdens het concert viel ook Michelle flauw, daardoor heeft zij een aantal liedjes van het concert gemist en eindigde ze achteraan. Later vertelde ze wel dat ze een knuffel had gehad van de moeder van Taylor.
Tijdens het concert werden ook nog speciale bandjes gegeven aan de gekste, leukste, enthousiaste, meest inspirerende fans. Met deze bandjes kon je na het concert nog even met Taylor praten, een soort meet&greet dus maar dan veel leuker. Deze bandjes hebben wij helaas niet gekregen.

Het thema van het concert was Speak Now, wat eigenlijk betekend dat je voor jezelf moet opkomen. Het is belangrijk dat je je mening laat horen en het niet binnenhoud. Als je dat niet doet raak je op de achtergrond en later is het veel handiger als je je mond kan opentrekken tegen iedereen. Ik vond het wel een mooi thema en ik was er ook mee eens.
Er zat in dit concert dus wel een boodschap, maar natuurlijk was het ook voor amusement.
Taylor zorgde er voor dat de fans aan alle kanten van het podium de kans hadden om haar goed te zien, ze liep vaak rond en dat deden de bandleden ook. Daardoor voelde je je ook gelijk meer betrokken bij de muziek en de muzikanten.
Op één van de foto's die we hebben kunnen maken is duidelijk te zien dat we vooraan stonden;



Ik verwachte dat dit een gezellig en leuk concert zou zijn en dat was het ook. Ookal was Michelle flauwgevallen wat ik eerlijk gezegd een beetje eng vond, het was natuurlijk nog steeds gezellig met Yancy en aan het eind van het concert hadden we Michelle weer gevonden en gingen we naar huis.
Ik vond zelf het achtergrondscherm geweldig, ik had dat zelf nog nooit gezien en dat had ik ook niet verwacht. Het zag er allemaal heel cool uit.
Wat mij ook best verastte was dat Taylor heel goed kon zingen live. Je hebt wel eens dat een goede zangeres (op audio) een concert geeft en dat dan blijkt dat ze live heel erg vals zingt. Bij Taylor was dit niet het geval en ik vond het juist erg goed.
Het scherm heeft dus de meeste indruk op me gemaakt, en sowieso is het leuk om een 'groot' iemand uit Amerika dan eindelijk te zien in het echt, op een podium in dit kleine landje.


Taylor's message (een paar dagen/weken voordat het concert zou beginnen in Nederland):


In het begin zegt ze: "Hallo Iedereen".



--- 7 maart 2011 ---

Geen opmerkingen:

Een reactie posten