Verslag 6: Boek 'Een bed van rozen'

Een bed van rozen

Het boek 'Een bed van rozen' is geschreven door Susanne Koster.
Susanne Koster is geboren in Scheveningen op 23 november 1957.
Ze is een Nederlandse schrijfster van jeugdliteratuur. Ze begon al op een jonge leeftijd met schrijven en naast schrijfster is zij ook een stagecoördinator bij de Hogeschool van Amsterdam.

Het boek is uitgegeven in 2006 door de uitgeverij Sjaloom in Amsterdam. Het boek heeft 213 pagina's en op de achterkant van het boek staat het beschreven als "een superspannende psychologische thriller". Het boek gaat over een tweeling, Lisa en Anna, als Lisa zich wat meer los wil maken van haar tweeling zus dan word Anna boos. Ze droegen altijd al dezelfde kleding en zien er altijd hetzelfde uit. Als Lisa dat niet langer wil, besluit Anna dat ze daar iets aan moet doen. Anna was altijd de "grappigste" en Lisa altijd de "liefste". Dat vond Anna ook niet leuk, zij wilde ook een keer de liefste zijn. Daardoor draaide ze door en besloot ze om Lisa op te sluiten.

De titel van het boek is goed gekozen, het past echt bij het verhaal. In het kleine gebouw waar Anna haar tweelingzus meebracht en vasthield draaide altijd een liedje, het favoriete liedje van hun overleden moeder. Een zin uit dat liedje is:
"Ik wil je neerleggen op een bed van rozen." Met dat liedje als inspiratie had Anna het idee om een groot bed neer te zetten, met een dikke laag rozenblaadjes, waar ze Lisa bijna een week heeft vastgehouden. De titel past dus perfect bij het verhaal.
Het verhaal speelt zich af in deze tijd, dat zie je bijvoorbeeld aan de radio en computers die de schrijver heeft beschreven. Het verhaal kan ook echt gebeurd zijn, er komen geen dingen in voor die nooit kunnen gebeuren. Natuurlijk is het niet normaal dat Anna haar tweelingzus heeft opgesloten, maar het zijn geen dingen die nooit voorkomen. De hoofdrolspelers komen vooral in hun eigen huis, op school, buiten op straat en in het einde van het boek word veel geschreven over dat kleine gebouwtje waar Lisa vast zit.

Dit zijn de hoofdpersonen uit het boek:

Lisa - Lisa heeft zwart haar met een beetje slag. Ze heeft vooral veel zelfbeheersing, ze is goed in het verstoppen van haar emoties. Als haar zus bijvoorbeeld achterop een rijdende motor gaat staan, toont ze geen emotie en blijft ze doodstil. Maar eigenlijk is ze heel bang dat er wat met haar tweelingzus gebeurd. In het begin is Lisa nog niet echt zelfstandig, later in het boek word ze dat wel.

Anna - Anna's uiterlijk is natuurlijk hetzelfde als dat van Lisa omdat ze een eeneiige tweeling zijn. Maar haar gedrag is heel anders en haar karakter ook. Anna houd van uitdaging, ze zoekt gevaarlijke dingen op en was altijd al de clown van de familie. Daardoor denkt ze dat ze een mislukkeling is, ze wil ook een keer de liefste zijn.. Ze accepteert het absoluut niet als haar zus Lisa wat meer zelfstandig wil worden en andere kleding wil dragen. Toen kreeg ze het idee om har op te sluiten.
Een aantal andere belangrijke personen uit het verhaal zijn voorbeeld de vader van Anna & Lisa, Krista (stiefmoeder), Vincent (Hij blijkt uiteindelijk de eerste paar brieven geschreven te hebben*), Carolien (Vriendin van Lisa) en Gert-Jan & Rachid (Twee vrienden van Lisa & Anna).

* Lisa & Anna werden gestalkt door iemand, ze wisten niet wie maar die persoon schreef ze steeds vreemde brieven. In het begin aan allebei, maar later alleen nog aan Lisa.

De hoofdstukken in het boek zijn goed verdeeld, ze zijn niet te lang maar ook niet te kort. Ook word er niet zomaar een stuk overgeslagen van het verhaal, zoals dat in sommige boeken wel gedaan word. De brieven die Lisa krijgt laat de schrijfster natuurlijk ook zien, maar die zijn schuingedrukt zodat je het beter kan onderscheiden van de andere tekst. Het taalgebruik in het boek is wel gemakkelijk te lezen en het is zo geschreven dat bijna elk hoofdstuk een spannend deel bevat. Het boek is geschreven in de ik-vorm, uit Lisa's perspectief. Er word niet veel straattaal gebruikt, maar ook niet veel ouderwetse woorden die je nu niet veel meer tegen komt. Het zit er dus een beetje tussenin en dat maakt het spannend en tegelijk leuk om te lezen.

Ik vond het leuk om dit boek te lezen omdat ik het goed geschreven vond, het was spannend en ook een raadsel wie de brieven schreef. Ik wist ook niet hoe het af zou lopen met Lisa, of Anna die helemaal in de war was. Er zitten dingen in die pubers echt mee kunnen maken, ook als ze geen zus hebben of een tweeling zijn. Je kunst je soms wel inleven in de hoofdpersonen en omdat er geen moeilijke zinnen in stonden of erg korte hoofdstukken vond ik dit boek goed geschreven en wel leuk om te lezen.
De grootste problemen die de hoofdpersonen meemaken komen, vooral in Anna's geval, door hun eigen gedrag. Anna's motieven om haar zus op te sluiten waren duidelijk. Ze kreeg nadat ze haar zus opgesloten had en daarna zogenaamd verdrietig en bezorgt bij haar vader aankwam alle aandacht. Lisa wist niet wat haar overkwam, haar grootste probleem was dat ze daar wegmoest. Ze kon nergens plassen en de flesjes water stonden te ver van haar vandaan. Bovendien waren haar handen en benen vastgebonden aan de tafel. Hun grootste probleem op dat moment was dat Lisa zich los wilde maken en dat Anna dat niet kon accepteren.

Samenvatting:

Anna en Lisa zijn een tweeling. Ze dragen altijd dezelfde kleding, hebben het zelfde uiterlijk en het enige waarin ze verschillen van elkaar is hun karakter. Sinds de dood van hun moeder zijn Anna en Lisa heel erg close. Ze zworen elkaar dat ze de ander nooit alleen zouden laten, er altijd voor elkaar zouden zijn. Het is voor Anna dan ook erg moeilijk als ze erachter komt dat Lisa meer zelfstandiger wil worden. Ze wil op een dag opeens iets anders aan en ze doet ook steeds minder dingen samen met haar zus. Toen de post werd langs gebracht en daar een vreemde brief tussen zat, was deze eerst voor Anna bedoeld. Er stond in dat de persoon die de brief had geschreven nog niet zeker wist of ze net zo lief was als haar zus Lisa. De brievenschrijver had ze in de gaten gehouden, al heel lang en begon de twee zussen nu te stalken. Maar het blijft niet allen bij brieven want als Lisa alleen nog maar brieven ontvangt krijgt ze opeens een doos opgestuurd. In die doos zat poep en daardoor raakte Lisa helemaal overstuur. Het werd steeds erger want op een dag zat er zelfs een mes in het zadel van haar fiets! Krista, de nieuwe vriendin van haar vader, zorgt goed voor haar maar ze weet niets van de stalker. Krista heeft een eigen restaurant en als die gaat verhuizen komt er een gebouwtje leeg te staan. Voor dat het leeg kwam te staan zijn er nog een aantal dingen gebeurd. Er kwamen meer brieven, Lisa kwam erachter wie ze geschreven had (Vincent, een jongen aan de overkant) en dacht een keer toen ze aan het fietsen was dat hij achter haar aan zat. Ze is toen van haar fiets gevallen en met haar hoofd op de stoep terecht gekomen.
Toen dat allemaal voorbij was vroeg Anna aan Lisa of ze met haar mee wilde gaan. Ze vertelde niet waarheen, alleen dat Lisa zich warm moest kleden. Waarom dat nodig was werd later duidelijk, Anna nam Lisa mee naar het leegstaande gebouwtje en bond haar daar vast op een soort tafel. Daarnaast stond een groot bed met allemaal rozenblaadjes. Het liedje stond aan en Anna liet haar zus daar zitten voor bijna een hele week. Uiteindelijk kwam ze wel een aantal keer terug om te vertellen hoe bezorgt ze thuis waren. Later kwam Anna een keer met pilletjes aan die ze had gekregen van Rachid. Hij had verteld dat het drugs was. Lisa dacht dat Anna haar daarmee wilde vermoorden, maar Anna nam de pilletjes één voor één zelf in. Lisa schreeuwde, maar dat hielp niet. Toen kwam opeens haar vader binnenstormen samen met Krista en Rachid. Rachid was Anna gevolgd en pakte de pilletjes af. "Het is geen drugs Anna. Het is gewoon snoep". Bij die woorden begon Anna te schreeuwen en te krabben, maar ze werd stevig vastgehouden en daarna meegenomen.

Een paar maanden later ontvangt Lisa een foto van haar tweelingzus, er stond waar ze nu verbleef en of Lisa het haar wilde vergeven. Maar Lisa had haar al vergeven, ze blijven natuurlijk tweelingzusjes voor altijd.